Een tijdje geleden vertelden we u over het traject dat onze collega’s Jack en Sjoerd van den Heuvel samen aangegaan zijn. Het komt er op neer dat Jack steeds meer commerciële en bedrijfskundige zaken bij Sjoerd neerlegt en dat hij hem daarin begeleidt, zodat hij zelf zijn werkzaamheden voor Stalufor geleidelijk kan afbouwen. Vandaag kunnen we u over een soortgelijk traject vertellen, namelijk dat Theo van Rooij in Job Janssen zijn beoogde opvolger ziet. Hoewel Theo nog tien jaar verwijderd is van de pensioengerechtigde leeftijd is hij iemand die vooruit kijkt – niet alleen naar morgen, maar ook naar overmorgen en verder.
Wij zijn Stalufor
Stalufor is een echt familiebedrijf. “Bij Jack, Sjoerd en Jasper van den Heuvel is dat overduidelijk, maar uiteindelijk maken we allemaal deel uit van dezelfde familie”, vertelt Theo. “Hoewel ikzelf geen kinderen heb voel ik wel dat Stalufor een deel van mijn familie is, en ik vind het belangrijk dat dat ook zo blijft. Samen zijn we Stalufor. Daarom ben ik al jaren geleden gaan kijken naar mijn opvolging en heb ik deze binnen het bedrijf gezocht en gevonden. Dat is Job, die ik gekscherend wel eens mijn zakelijke zoon noem.”
Job was al werkzaam voor Jack en Theo nog voordat zij Stalufor oprichtten. “Ik ben als stagiaire binnengekomen, werd de eerste werknemer van Stalufor, en ben nooit meer weggegaan”, aldus Job. “Eerst was ik actief in de logistiek, maar in de loop der jaren verplaatsten mijn werkzaamheden zich naar het kantoor. Daar heb ik Theo ook mogen ondersteunen en kreeg ik steeds meer inzicht in de commercie, in- en verkoop, en relatiebeheer.
De laatste jaren houdt ik me samen met Theo ook steeds meer bezig met de financiën. Voor mij is dit niet meer dan een logische vervolgstap; van ín het bedrijf werken naar áán het bedrijf werken. Ik kan me niet voorstellen dat ik dat ergens anders doe dan bij Stalufor, mijn familie.”
Een sterke dynamiek
Volgens Job vullen hij en Sjoerd elkaar aan zoals Theo en Jack dat altijd gedaan hebben en nog steeds doen. “Sjoerd en ik zijn al van kinds af aan bevriend”, gaat hij verder. “We zitten in hetzelfde voetbalteam, wonen in hetzelfde dorp en zien elkaar ook privé regelmatig. We kennen elkaar door en door en voelen elkaar ook goed aan.” Dat is iets dat Theo kan beamen. “Eenzelfde soort dynamiek als ik met Jack heb zie ik bij deze twee gedreven mannen terug”, zegt hij. “Ik denk dat het belangrijk is dat als je met z’n tweeën een bedrijf runt er een klik is. Dan weet je ook dat je van elkaar op aan kunt, ken je elkaars sterktes en zwaktes, wat ook weer noodzakelijk is om de juiste koers te varen met het bedrijf, nu en in de toekomst.”
Theo en Job hebben samen ruimschoots de tijd genomen om dit traject in te gaan. “Ik vind het werk nu nog veel te leuk”, zegt Theo. “Ik neem Job nu mee in de dingen die belangrijk zijn voor de bedrijfsvoering. Met name het financiële relatiebeheer en de interne organisatie zijn zaken die Job steeds meer op gaat pakken en dat is waar hij nu ook al bij meekijkt.”
Leren delegeren
“Het is bewonderenswaardig hoe Theo onderdeel uit maakt van het bedrijf zonder dat hij boven zijn collega’s staat”, zegt Job over de kwaliteiten van Theo. “Daarnaast is de manier waarop hij de financiën overzichtelijk maakt en houdt iets waar ik de komende jaren nog veel van kan leren.” Daarbij vult Theo aan: “Ik denk dat Jobs grootste uitdaging wordt om te leren loslaten. Hij vindt het werk veel te leuk, maar om meer tijd te krijgen voor de bedrijfsvoering moet je delegeren – en dat is iets dat je moet leren.”
Ik ben ervan overtuigd dat Job zich gaat ontwikkelen tot een prima ondernemer die het bedrijf mede verder gaat brengen op de manier zoals we dat binnen Stalufor gewend zijn.
Wij willen Job in ieder geval veel succes wensen met deze nieuwe uitdaging. Met Theo als zijn leermeester en met onze getalenteerde collega’s om hem heen moet dat helemaal goed komen!